صلح تامینی یکی از مفاهیم مهم در قانون مدنی ایران است که در بسیاری از مواقع برای تنظیم روابط مالی و حقوقی استفاده میشود. این نوع قرارداد بهویژه در مواقعی که نیاز به تضمین پرداخت مستمری یا نفقه وجود دارد، کاربرد فراوانی دارد. در این مقاله بهطور جامع به بررسی مفهوم، شرایط، نحوه انعقاد، مدارک مورد نیاز، و هزینههای مربوط به عقد صلح تامینی خواهیم پرداخت.
صلح تامینی، بر اساس ماده 768 قانون مدنی ایران، نوعی قرارداد است که در آن یکی از طرفین به تعهد میآید تا مبلغی را بهصورت نفقه یا مستمری به طرف مقابل یا شخص ثالث پرداخت کند. این پرداخت میتواند به صورت سالانه یا ماهانه باشد و بهعنوان یک تضمین مالی در قبال انتقال مال یا دارایی میان طرفین قرار میگیرد. این نوع قرارداد بهویژه در مواردی که طرفین نیاز به تضمین مالی دارند، به کار میرود و در واقع یکی از انواع صلح است که میتواند به عنوان قراردادی با هدف پرداخت مستمری برای طرف مقابل یا شخص ثالث طراحی شود.
مطابق با ماده 768 و 769 قانون مدنی ایران، برای تنظیم قرارداد صلح تامینی، شرایط خاصی باید رعایت شود. یکی از این شرایط، وجود قصد و رضایت طرفین است؛ به این معنا که هر دو طرف قرارداد باید تمایل به انعقاد چنین قراردادی داشته باشند و هیچگونه اجبار یا تهدیدی در کار نباشد. علاوه بر این، اهلیت طرفین قرارداد نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. بهعبارتی دیگر، طرفین باید توانایی انجام معاملات قانونی را داشته باشند و از نظر قانونی قادر به انجام این قرارداد باشند. در نهایت، موضوع قرارداد باید مشروع و قانونی باشد و هدف از انعقاد آن نیز باید بر اساس اصول قانونی تعیین شود.
انعقاد قرارداد صلح تامینی به دو صورت ممکن است: یکی به صورت رسمی در دفاتر اسناد رسمی و دیگری بهصورت دستی یا عادی. در صورتی که طرفین قصد داشته باشند قرارداد صلح تامینی خود را بهصورت رسمی تنظیم کنند، باید به دفاتر اسناد رسمی مراجعه کرده و آن را در حضور مسئولان دفترخانه به ثبت برسانند. این کار باعث میشود که قرارداد از اعتبار قانونی بالایی برخوردار شود. در صورت تنظیم قرارداد بهصورت دستی، اعتبار آن بهاندازه اسناد رسمی نیست، اما همچنان در صورت بروز اختلافات میتوان به آن استناد کرد.
برای انعقاد قرارداد صلح تامینی در دفاتر اسناد رسمی، مدارک خاصی مورد نیاز است. اولین و مهمترین مدرک، مدارک هویتی طرفین قرارداد است که شامل شناسنامه و کارت ملی میشود. اگر مال مورد نظر برای صلح تامینی یک ملک باشد، لازم است که سند مالکیت آن نیز به دفترخانه ارائه شود. همچنین، برای اموال غیرمنقول، استعلامات مربوط به انتقال ملک از سازمانهای مرتبط مانند اداره دارایی و مالیات نیز باید انجام شود. این مدارک کمک میکنند تا فرآیند انعقاد قرارداد بهصورت قانونی و شفاف انجام گیرد.
هزینه تنظیم قرارداد صلح تامینی بهطور کلی بستگی به نوع مال مورد نظر دارد. برای اموال غیرمنقول مانند ملک، هزینه بر اساس ارزش معاملاتی آن محاسبه میشود. برای اموال منقول نیز، هزینه تنظیم قرارداد صلح تامینی طبق تعرفههای مشخص محاسبه میشود. علاوه بر این، هزینههایی برای استعلامات مختلف مانند استعلام از سازمان ثبت و دارایی، و همچنین هزینه رونوشت اسناد نیز وجود دارد. این هزینهها معمولاً در سالهای مختلف تغییراتی داشته و باید طبق تعرفههای جدید محاسبه شوند.
تا مبلغ ده میلیون ریال مقطوعا
تا مبلغ 50 میلیون ریال نسبت به مازاد 10 میلیون ریال
تا مبلغ 100 میلیون ریال نسبت به مازاد 50 میلیون ریال
تا مبلغ 200 میلیون ریال نسبت به مازاد 100 میلیون ریال
تا مبلغ 500 میلیون ریال نسبت به مازاد 200 میلیون ریال
تا مبلغ 1 میلیارد ریال نسبت به مازاد 500 میلیون ریال
بیش از یک میلیارد ریال نسبت به مازاد یک میلیارد ریال
800 هزار ریال
120 در هزار
40 در هزار
20 در هزار
12 در هزار
6 در هزار
3 در هزار
اگر مال مورد صلح از اموال منقول باشد، هزینه تنظیم عقد صلح تامینی بر اساس جدول زیر محاسبه خواهد شد:
تا مبلغ ده میلیون ریال مقطوعا
تا مبلغ 200 میلیون ریال نسبت به مازاد 10 میلیون ریال
تا مبلغ یک میلیارد ریال نسبت به مازاد 200 میلیون ریال
بیش از یک میلیارد ریال نسبت به مازاد یک میلیارد ریال
350 هزار ریال
6 در هزار
4 در هزار
1 در هزار
صلح تامینی، بهویژه در مواردی که نیاز به تضمین پرداخت مستمری یا نفقه به شخص ثالث وجود دارد، میتواند از بسیاری از مشکلات حقوقی جلوگیری کند. این قرارداد بهویژه برای افرادی که به دلیل سن یا شرایط خاص نیاز به حمایت مالی دارند، بسیار مناسب است. با استفاده از این نوع صلح، افراد میتوانند از انتقال مالکیت اموال خود به دیگران بهرهمند شوند در حالی که همچنان از پرداخت مستمری یا نفقه برای خود یا دیگران تضمین میگیرند.
صلح تامینی یکی از ابزارهای قانونی مهم در تنظیم روابط مالی و حقوقی است که میتواند برای طرفین قرارداد مزایای زیادی به همراه داشته باشد. این قرارداد در شرایط خاصی که نیاز به تضمین پرداخت مستمری یا نفقه وجود دارد، کاربرد فراوانی دارد. آشنایی با شرایط، نحوه انعقاد، مدارک مورد نیاز، و هزینههای مربوط به صلح تامینی میتواند به افراد کمک کند تا از این ابزار قانونی بهرهبرداری بهینه داشته باشند. بنابراین، اگر قصد دارید برای خود یا دیگران قرارداد صلح تامینی تنظیم کنید، باید بهدقت شرایط و مراحل آن را بررسی کنید تا از مشکلات حقوقی جلوگیری شود.
ماده 1128 قانون مدنی به اصل “قصد و رضایت” در انعقاد قراردادها اشاره دارد. در صلح تامینی، همانطور که در سایر قراردادهای صلح، طرفین باید قصد و رضایت خود را بهطور کامل برای انجام قرارداد نشان دهند. این ماده در خصوص اساس صحت قراردادها است و ارتباط مستقیمی با قراردادهای صلح تامینی دارد زیرا برای تنظیم این قرارداد، رضایت و اراده طرفین از اهمیت ویژهای برخوردار است.
ماده 188 قانون مدنی به تعریف “تعهد” و شرایط آن اشاره دارد. در قرارداد صلح تامینی، طرفین به یکدیگر تعهداتی از جمله پرداخت مستمری یا نفقه میدهند. بنابراین، مفهوم تعهد در این ماده میتواند بهطور غیرمستقیم به قراردادهای صلح تامینی ربط پیدا کند، زیرا در این نوع صلح، یکی از طرفین موظف به انجام تعهدات مالی است.
ماده 344 قانون مدنی به شرایط و اثرات “معاملات” در حقوق ایران پرداخته است. این ماده بهطور خاص به صلح تامینی اشاره نمیکند، اما در رابطه با اصل حاکمیت اراده و آزادی قراردادها، ممکن است بهطور غیرمستقیم به صلح تامینی مرتبط باشد، چرا که در این قرارداد، طرفین به توافقاتی دست میزنند که میتواند شامل شرایط مالی و انتقال مالکیت باشد.
ماده 196 قانون مدنی به بیان شرایط و آثار “قراردادهای قابل فسخ” میپردازد. در صورت عدم اجرای تعهدات در قرارداد صلح تامینی، ممکن است یکی از طرفین بتواند قرارداد را فسخ کند. این ماده در مواردی که طرفین از اجرای تعهدات خود در صلح تامینی امتناع کنند، ممکن است بهطور غیرمستقیم ارتباط پیدا کند.

دیدگاهتان را بنویسید